فردوسی متولد بهمن ماه است؟ - آرش بلاگ

به گزارش آرش بلاگ، هرچند زادروز دقیق حکیم ابوالقاسم فردوسی، پاسدار گنج پارسی معین نیست، اما گمانه یکم بهمن ماه به عنوان چشم گشودن این حکیم سخن به دنیا؛ بهانه ای است تا از پرچمدار خردورزی در فرهنگ و تمدن ایرانی نوشت که در گرامیداشت مقام و منزلتش، می توان هر روز تقویم را به نام فردوسی نامید.

به گزارش ایرنا، درباره تولد، زندگی و زمان درگذشت حکیم ابوالقاسم فردوسی اطلاع دقیقی در دست نیست، اما با توجه به اشاراتی که در متن شاهنامه آمده است اغلب معتقدند که فردوسی در سال 329 هجری قمری متولد شده و در سال 416 هجری قمری دار فانی را وداع گفته است و روز دقیق آن تعیین نیست.

پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت فردوسی، زمان مند نیست و هر که در هر کجای دنیا، فارسی سخن بگوید، خود را وامدار حکیم توس خواهد دانست.

25 اردیبهشت در تقویم، روز بزرگداشت ابوالقاسم فردوسی طوسی شاعر حماسه سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است و روز یکم بهمن ماه در بعضی منابع زادروز فردوسی عنوان شده و این بهانه ای است برای نوشتن از فردوسی که بی تردید پاسداشت مقام فردوسی بخشی ارزشمند از گنجینه میراث فرهنگی این مرز و بوم است.

حکیم ابوالقاسم فردوسی، پاسدار گنج پارسی، که پرچمدار خردورزی در فرهنگ و تمدن ایرانی شد تا مبشر صلح و دوستی گردد با سرایش یکی از بزرگ ترین منظومه های حماسی دنیا به زبان فارسی حیاتی دوباره به فرهنگ و ادبیات ایران زمین افزون بخشد.

فردوسی با آفرینش شاهکار بی بدیلش، شاهنامه، از سویی حکمت و خرد و بینش و منش ناب ایرانی و اسلامی را زنده کرد و از سوی دیگر به زبان پارسی پایندگی و پویایی بخشید.

فردوسی را زندگی بخش زبان فارسی می دانند که این حکیم فرزانه زمانی به سرودن شاهنامه روی آورد که زبان فارسی در حال اضمحال و نابودی بود.

فردوسی، با خلق اثر بی نظیرش شاهنامه، چنان مایه و پایه زبان فارسی را غنی و محکم کرد که از آن پس، فراموش شدن و از بین رفتنش محال خواهد بود.

حکیم ابوالقاسم فردوسی با آفرینش شاهکار بی بدیلش، شاهنامه، از سویی حکمت و خرد و بینش و منش ناب ایرانی و اسلامی را زنده کرد و از سوی دیگر به زبان پارسی پایندگی و پویایی بخشید و این هردو داده ایزدی به ملت ایران را با جان و دل از دستبرد یورش زمانه و بیگانه در امان نگاه داشت.