چرا دیزنی ساخت انیمیشن های دو بعدی را متوقف کرد؟ - آرش بلاگ

به گزارش آرش بلاگ، اگر یک کمپانی فیلم سازی وجود داشته باشد که همه دنیا نامش را شنیده باشند، بدون شک والت دیزنی است. دیزنی از زمان آغاز فعالیتش در سال 1923 راه تازه ای را در صنعت انیمیشن آمریکا گشود. این کمپانی سال 1937 با ساخت سفیدبرفی و هفت کوتوله (Snow White and the Seven Dwarfs) وارد دنیای انیمیشن های سینمایی شد. شیوه دیزنی در آن دوران بسیار پیشگامانه بود و به خاطر انیمیشن های کلاسیکی مثل دیو و دلبر (Beauty and the Beast) و شیر شاه (The Lion King) طرفداران زیادی پیدا کرد اما کم کم این شیوه از تب و تاب افتاد و شاهدخت و قورباغه (The Princess & The قورباغه) محصول سال 2009 به عنوان آخرین انیمیشن دو بعدی این کمپانی راهی سینماها شد و از آن زمان تا به حال فیلمی در آن حال و هوا تولید نکرد. این انیمیشن برای بعضی از طرفداران دیزنی به منزله پایان یک دوره طلایی به شمار میرود و هنوز هم در انتظار بازگشت شکوهمند آثار دو بعدی هستند، در حالی که بسیاری از تکامل هرروزه انیمیشن های سه بعدی عمیقا شادمان هستند.

دیزنی با ساخت آثاری مثل گیسو کمند (Tangled)، موانا (Moana) و یخ زده (Frozen) گام های محکمی در زمینه ساخت انیمیشن های سه بعدی برداشت و با تکنیک های تازه اش جوایز سینمایی بسکمک را درو کرد اما هنوز هم برای طرفداران قصه های کلاسیک سوال است که چرا ساخت انیمیشن های دو بعدی را کاملا متوقف کرد؟

ممکن است فکر کنید این تصمیم صرفا به مسائل مالی ختم می شود که البته بی راه هم نیست اما حرکت با زمان و قرار گرفتن در صدر لیست استفاده از تکنولوژی های روز دنیا هم بی تاثیر نبود. در ادامه به برخی از مهم ترین دلایل این تصمیم نامعمول می پردازیم.

انیمیشن های تولید شده به کمک جلوه های ویژه کامپیوتری سریع تر و ارزان تر تمام شدند

ابتدا ممکن است به نظر برسد انیمیشن های سه بعدی هزینه های بیش تری روی دست سازندگان می گذارند اما با توجه به تکنولوژی مورد نیاز برای ساخت، عکس این موضوع صادق است. به گفته وب سایت Guru برای تولید یک انیمیشن سه بعدی به تکنولوژی پیشرفته ای نیاز است اما به نسبت پرداخت هزینه به انیماتورها برای ترسیم هر فریم به صورت دستی، بسیار ارزان تر تمام می شود.

با این اوصاف تصمیم دیزنی برای تولید انحصاری انیمیشن های سه بعدی، با ایجاد کار کم تر برای هنرمندان هزینه نیروی کار را به صورت قابل توجهی پایین آورد. در حال حاضر همه انیمیشن ها به صورت دیجیتالی و با استفاده از جلوه های ویژه کامپیوتری طراحی می شوند که فرایند ساخت را به طور موثری ساده تر می کند. این اتفاق نه تنها نیاز به استفاده از نیروهای کار بیش تر را از بین می برد بلکه سرعت را به صورت قابل توجهی افزایش و زمان مورد نیاز برای ساخت یک فیلم واقعی را کاهش می دهد.

همه این موارد به نفع دیزنی تمام می شود؛ زیرا با کم شدن زمان ساخت، وقت بیش تری برای تولید محتوای نو دارد. البته مخاطبان هم از این موضوع سود می برند؛ زیرا می توانند انتظار انیمیشن های باکیفیتی را در مدت زمان کوتاهی داشته باشند.

انیمیشن های دو بعدی کم کم بهانه ای برای داستان پردازی ضعیف شدند

در حالی که انیمیشن های دو بعدی کلاسیک دیزنی معمولا طرح داستانی محکمی داشتند اما داستان پردازی در طول سال ها به طور محسوسی افت پیدا کرد. به گزارش Digital Spy جان لستر که از پیشگامان تولید انیمیشن های سه بعدی به شمار میرود، می گوید میزان کاری که باید برای طراحی دستی انیمیشن های دو بعدی انجام داد در بیش تر موارد از محتوای فیلم بیش تر است.

با توجه به این که انیماتورها برای طراحی بی نقص انیمیشن های دو بعدی تمام تلاششان را می کنند، داستان واقعی فیلم اغلب نادیده گرفته می شود. این مورد یکی از دلایل اصلی دور شدن دیزنی از تولید انیمیشن های دو بعدی بود. زیرا تمرکز به جای یک داستان به یادماندنی بیش تر روی فرم فیلم بود. در حالی که جلوه های ویژه کامپیوتری فرآیند تولید انیمیشن های سه بعدی را به شکل قابل ملاحظه ای آسان می کنند و فیلم سازان به جای صرف تمام وقت و انرژی شان روی فرآیند طراحی شخصیت ها، بر جنبه های دیگر فیلم متمرکز می شوند و این از مهم ترین دلایلی است که یکی از بزرگ ترین کمپانی های انیمیشن سازی به شیوه سه بعدی روی آورد.

انیمیشن های سه بعدی، برای سازندگان سودآورتر هستند

داستان اسباب بازی (Toy Story) به عنوان اولین انیمیشن سه بعدی دیزنی، پس از اکران بسیار سودآور بود و در مقایسه با پوکاهانتس (Pocahontas) و ماجرای گوفی (A Goofy Movie) که در آن سال اکران شدند، یک رشد تمام عیار به حساب می آمد.

دیزنی پس از این موفقیت شروع به آزمون خطا کرد و به ساخت انیمیشن های سه بعدی به کمک پیکسار روی آورد و فهمید نسبت به نمونه های دو بعدی واقعا سود بیش تری عایدشان می شود؛ با این اوصاف آیا می توان دیزنی را به خاطر استفاده از یک فرصت استثنایی برای کسب درآمد و پس انداز سرزنش کرد؟

ساخت انیمیشن های سه بعدی کم هزینه تر است، در عوض با استقبال بیش تری روبرو می شوند و در گیشه فروش بالایی دارند اما چرا بیش تر از همتایان دو بعدی شان جلب توجه می کنند؟ برخی این موضوع را به ظاهر ظریف تر انیمیشن های سه بعدی ربط می دهند و برخی هم این انیمیشن ها را به خاطر تجربه فراگیرترشان می ستایند.

در حالی که بسکمک از مخاطبان امیدوارند دیزنی به ریشه های کهنش بازشود و باز هم ساخت انیمیشن های دستی را در برنامه قرار دهد اما در حال حاضر این اتفاق بسیار بعید به نظر می رسد زیرا سه بعدی ها فعلا بر گیشه تسلط کامل دارند، خوب می فروشند و نبض مخاطب را هم در دست دارند. شما چطور طرفدار انیمیشن های سه بعدی هستید یا دوست دارید دیزنی به دوران طلایی رنسانس بازشود؟

منبع: movieweb