ساخت لوح مینای نقاشی گل و مرغ به سبک قاجار - آرش بلاگ

به گزارش آرش بلاگ، بر اساس اعلام روز شنبه روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سید عبدالمجید شریف زاده، گفت: نقاشی گل و مرغ از جمله نقوش به کار رفته در هنر مینای نقاشی است که نمونه های ارزنده ای از آن در گنجینه هایی چون کاخ گلستان، موزه جواهرات ملی ایران و مجموعه های خصوصی ایران موجود است.

وی با بیان اینکه در عصر قاجار مینای نقاشی، هنری مورد توجه دربار و ارزنده بوده است اضافه نمود: اما در دوره کنونی، معدود هنرمندانی به این تکنیک آشنا بوده و به آن می پردازند.

شریف زاده گفت: دسترسی نداشتن به منابع مکتوب که به ویژگی ها و دانش فنی این هنر پرداخته باشد، اهمیت تحقیق و مطالعه در این هنر فاخر را نشان می دهد.

وی آنالیز نقوش به کار گرفته شده در مینا کاری آن دوران، نحوه اجرای اثر و در نهایت ثبت دستاوردها در احیا، حفظ و اشاعه این هنر را هدف این طرح اسم کرد.

وی گفت: در اجرای این اثر، شناخت اصول طرحی گل و مرغ، رنگ شناسی و اجرای صحیح تکنیک پرداز در نقاشی مینایی به شیوه قاجار، تثبیت رنگ ها در دمای پخت مناسب و تلفیق دو سبک از شیوه های مینا کاری (مینای نقاشی و خانه بندی) مد نظر بوده است.

رئیس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه اضافه نمود: در این اثر، پلاک بیضی شکل مسی به ابعاد 8 در 10 سانتی متر با تکنیک پرداز به شیوه نقاشی مینایی دوره قاجار با طرح گل و مرغ در مرکز اثر و روش مینای خانه بندی جهت ساخت شش قطع در حاشیه لوح بکار برده شده است.

وی اضافه نمود: در طراحی این قطعات هم از نقوش رایج دوران قاجار نظیر اسلیمی و ختایی استفاده و پس از مراحل نهایی اجرای آن، بر روی قطعه چوبی با حاشیه منبت به ابعاد 30 در 37 سانتی متر نصب شد.

گل و مرغ در نگارگری ایرانی تجلی لطیف آفریدگار است

گل و مرغ سبکی در نگارگری ایرانی است. گل و مرغ نماد موهبت الهی و تجلی ظریف و لطیف آفریدگار است. گفتگوی عاشقانه گل و مرغ هم به تسبیح گویی خداوند و ذکر حق تشبیه می گردد. گل مقام معشوق را دارد و پرنده (مرغ)، عاشق. در نگارگری گل و مرغ ایجاد هارمونی بین عناصر نقاشی بسیار ظریف است. لازم نیست حتماً پرنده هم در اثر ترسیم گردد اما در صورت حضور به حالت انتظار صبورانه برای شکوفایی گل و عشق بازی با او است. پرنده گاه با اوج گیری و حالت سرمستی، خود را از عالم ماده جدا نموده و حالت صعود به سوی عالم غیرمادی دارد.

آثار با سبک گل و مرغ از دوران سلجوقی وجود داشته

از نظر تاریخی ترکیب گیاهان و پرندگان از زمان دور شدن ترسیم گیاهان به طرح های هندسی شروع شد. زیرا گل ها و گیاهان با بافت حلقه ای و پر خم و پیچ خود می توانند طرح های هندسی را بپذیرند اما پرندگان با نرمی اندام هایشان به طرح های غیرهندسی احتیاج دارند. آثار گل و مرغ از دوران سلجوقی، صفوی و قاجار وجود دارند که تفاوت هایی با هم دارند اما فرایند تغییرات آنها در طول زمان کند بوده است. در اواخر دوران صفویه پرندگان با دقت زیادی کشیده می شدند و پس از آن تغییر شگرفی در این هنر دیده نمی گردد. در شیوه اجرا تفاوت هایی وجود دارد برای مثال در مکتب شیراز گلبرگ ها پُرتر هستند و در روش های دیگری کاملاً نازک و اندک هستند.